به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، شماره ۸۵ و ۸۶ نشریه آبادی منتشر شد. در این شماره‌ها، پروندهٔ «توسعهٔ دانشگاهها» مورد بررسی قرار گرفته است.
بنا بر اعلام معاونت معماری و شهرسازی این شماره موضوع توسعۀ دانشگاهها را مورد بررسی قرار داده و تلاش کرده تا به‌جز نگاه منتقدان، نگاه مدافعان و مدیران طرح‌های توسعه را نیز مدنظر قرار بدهد. این نخستین‌باری است که موضوع توسعۀ دانشگاهها در ایران از نخستین مبدأ تا وضعیت کنونی آن مورد واکاوی قرار می‌گیرد و می‌تواند نقطۀ ارجاعی برای آنچه گذشته و در حال گذر است باشد.
در بخشی از این شماره آمده است: بستگی دارد به کجای نقشۀ شهر خیره بنگرید. شهر، این حیرت‌انگیزترین دستاورد فضایی تمدن انسانی، از کلمات مندرج در مصوبه‌ها و تصمیم‌ها درپشت درهای بسته افول می‌کند و رونق می‌گیرد و سپس در شمارش صفرهای چک‌ها و سفته‌ها فرو می‌پاشد و مطلا می‌شود. لحظه‌ای که این اتفاق می‌افتد، لحظۀ شکل‌گیری یک بحران معنادار است، لحظهٔ استحالۀ جمیع خیرات به اعداد شمردنی گردش‌های مالی.
روزگاری است که شاهدان بلافصل این استحاله‌ایم. استحاله‌ای که همگان را در ورطۀ خویش گرفتار کرده است. نهاد دانشگاه هم که خود را محمل «پرورش نیروهای خلاق و مواهب نهفته» و «پیمودن مراحل کمال در جمیع شئون» می‌خواند، گویی بر میز این معامله جایی برای خود دست و پا کرده است؛ اما اگر صادق باشیم، ماجرا فقط به دانشگاه ختم نمی‌شود.
همچنین، در پروندهٔ «توسعهٔ دانشگاهها» تلاش شده تا سرنخ‌هایی برای این پرسش‌ها پیدا شود: «نخستین‌بار از چه زمانی و چگونه توسعهٔ کالبدی دانشگاهها مطرح شد و چه مسائلی را در پی داشت؟ توسعهٔ مناقشه‌برانگیز دانشگاه تهران به‌عنوان نقطهٔ کانونی این رخدادها با چه سازوکاری انجام شد و در انتها به کجا رسید؟ نیاز فضایی برای توسعه را چه کسی یا کسانی تعیین می‌کنند و این نیازها چگونه سنجیده می‌شوند؟ طرح‌های توسعه از سوی حرفه‌‌ورزان و مشاوران چگونه بازنمایی می‌شود؟ فرایند تصمیم‌گیری دربارهٔ طرح‌های توسعهٔ دانشگاهها چگونه طی شده است و روابط قدرت چه نقشی در آن ایفا می‌کند؟ نسبت میان شهر و دانشگاه چیست و چگونه می‌تواند باشد؟ اثرات این طرح‌ها بر روی زیست همسایگانش چه بوده است؟ کنش‌گری و تقابل مدنی در طرح‌های توسعه چگونه ممکن می‌شود؟ آیا گذار به اقتصاد دانش‌بنیان در شهرهای ایران ممکن است؟ و بالاخره، واقعیت آرمان‌شهرهای دانش‌بنیان از سیلیکون‌ولی تا برکلی چیست؟»
چرا و چگونه می‌توان به اطمینان نسبی رسید که دستگاه‌های دولتی و نهادهای حاکمیتی و حتی نهادهای به اصطلاح عمومی، می‌توانند منفعت عمومی را تشخیص دهند؟»، «تلقی این نهادها و دستگاه‌ها از منفعت عمومی چیست و این تلقی چگونه برایشان تعریف می‌شود؟»، «چگونه احدی از آحاد عموم می‌تواند متوجه و مطمئن شود که به منفعت او توجه شده و در تصمیم آن نهادها یا دستگاه‌ها لحاظ شده است؟»
بخشی از سرمقالۀ شمارۀ ۸۵-۸۴ مجلۀ آبادی؛ این شماره از آبادی به واکاوی موضوع توسعۀ دانشگاهها اختصاص پیدا کرده است. شیوه و محتوای تأمل‌برانگیز مواجهۀ مدیران و موافقان طرح‌های توسعه دانشگاهها در این مدت، بیش‌ترین انگیزه برای تحریریۀ آبادی بوده است تا به سراغ این موضوع برود. این شماره، فارغ از جست‌وجویی انتقادی در باب توسعۀ دانشگاهها، می‌تواند سندی تاریخی دربارۀ نگاه تصمیم‌گیران در موضوع «توسعه» باشد.
نسخۀ الکترونیک شمارهٔ «بازخوانی یک پرونده» به زودی در وب‌سایت مجلۀ آبادی به آدرس mrud.ir در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.